Elk beleggingsfonds is ooit opgericht met een bepaald doel en een achterliggende filosofie. Veelal wordt in het prospectus of de factsheets iets genoemd als “vermogensopbouw op de lange termijn” of “ een hoger rendement halen dan index X of Y”. De vraag is wat je hier als belegger aan hebt?
Bij het opbouwen van uw portefeuille bent u mogelijkerwijs op zoek naar een fonds dat een breed universum bespeelt of naar een fonds dat juist een specifiek deel van de markt dekt, bijvoorbeeld Europese smallcaps. In dit kader heeft u aan bovengenoemde vage bewoordingen weinig.
U zult als belegger dus verder en dieper moeten graven naar de onderscheidende stijl die een bepaald fonds heeft. Veel fondsmanagers -met name de goede- hebben vaak een onderscheidend iets, hun “ding”, maar op de een of andere manier is dat als belegger moeilijk te achterhalen. Toch is het wel van belang, want dat ene “ding” maakt of breekt een fonds.
Waar wij als analisten van Morningstar naar kijken is in hoeverre een fonds zijn eigen onderscheidende stijl heeft, maar ook in hoeverre deze stijl consequent en consistent wordt doorgevoerd in de portefeuille.
Ik geef aan voorbeeld: als u als belegger specifiek op zoek bent naar een waarde-fonds voor uw portefeuille en u heeft een passend fonds gevonden, dan wilt u er niet achterkomen dat de fondsmanager om wat voor reden dan ook op een gegeven moment alleen maar groei-aandelen aan het kopen is. U heeft het fonds om een specifieke reden gekocht en als u op zoek was naar groei-aandelen in de portefeuille had u op basis van heel andere criteria een fonds uitgekozen.
Vandaar dat wij in onze gesprekken met de fondsmanager ook heel specifiek de aandelen in zijn portefeuille bespreken om te zien en te begrijpen waarom deze zijn gekocht (of verkocht), zodat wij een oordeel kunnen vellen over de consistentie in het gevoerde beleggingsbeleid.
Daarnaast kijken we in hoeverre de fondsmanager dicht bij de benchmark blijft, of dat hij grotere afwijkingen durft te nemen en daarmee een hoge “active share” realiseert. Uiteraard moeten deze zogenaamde “bets” binnen de afgesproken kaders blijven. Een hoge active share is geen garantie voor outperformance , maar het geeft de fondsmanager wel een grotere kans om de kosten goed te maken dan wanneer hij dicht op de index blijft. We letten hierop vanuit het oogpunt van mogelijke risico’s die u wel of niet in uw portefeuille wilt hebben.
In een serie columns leg ik uit hoe wij als analisten bij Morningstar fondsen analyseren en uiteindelijk van een kwalitatief waardeoordeel voorzien. Ons oordeel over een beleggingsfonds wordt bepaald door vijf pilaren van de Morningstar Analyst Rating die staan voor: People (beheerteam), Parent (fondshuis), Process (beleggingsproces), Performance (rendement) en Price (kosten). De vorige keren ging ik in op de 'p' van People en van Parent. Deze week staat de 'p' van Process centraal.
Lees ook
Bevlogenheid gezocht!
Een fondsmanager moet een substantieel deel van zijn persoonlijke vermogen in zijn eigen fondsen beleggen. Iets wat bij ons minder in zwang is.
Rentmeesterschap gezocht!
Krijgt een fondsmanager voldoende ruimte zijn "ding" te doen? Bepaalt de commercie het aanbod of staat de belegger voorop?
Blijf niet hangen in het verleden
Een belangrijke valkuil waar veel beleggers nogal eens instappen is dat ze een fonds kiezen op basis van de prestaties uit het verleden.
Goedkoop is geen duurkoop
Wat de absolute hoogte van de TER betreft zijn is Morningstar positief gestemd over de opkomst van goedkope indexproducten als ETFs.
