Zoals verwacht waren veel fondshuizen en fondsbeheerders erg blij met hun nominatie voor de Morningstar Awards. Neem Delta Lloyd, dat bijna letterlijk van de daken schreeuwt dat ze maar liefst 10 keer genomineerd zijn (naast Nederland en België ook in Luxemburg en Duitsland).
Tegelijkertijd ook veel teleurgestelde gezichten. De een toont zich daarin een betere verliezer (‘volgend jaar beter’) dan de ander (‘ja maar….’).
Veel vragen
Ik kreeg veel vragen over de nominaties van media en fondsbeheerders, maar ook veel van lezers/bezoekers van morningstar.nl. U!
Op de vraag of u de genomineerde fondsen, of zo dadelijk de winnaars, allemaal in portefeuille moet opnemen, ben ik eerder al ingegaan.
Een andere vraag die mij en mijn collega-analisten ter ore kwam, is of we alle genomineerden kennen. Het antwoord op die vraag is ja, maar niet allemaal persoonlijk. Zoals u wellicht weet, volgt mijn team met name de beleggingsfondsen van fondshuizen uit de Benelux, zoals Robeco, Dexia en Banque de Luxembourg. Oftewel: fondshuizen met hun roots in één van de Benelux-landen. Van deze fondshuizen kennen wij de meeste fondsbeheerders persoonlijk, omdat we ze regelmatig spreken en hun fondsen analyseren.
De fondsen van buitenlandse partijen als Carmignac, Aberdeen en DWS kennen we in Amsterdam iets minder goed. Maar hier helpt mee dat Morningstar een wereldwijd netwerk van fondsanalisten heeft in onder meer Parijs, Londen en Frankfurt. Zij kennen de fondsen van de genoemde fondshuizen door en door.
Aandelen Wereldwijd
Ik neem als voorbeeld de genomineerden in de categorie 'Aandelen Wereldwijd'. Voor deze categorie hebben we alle fondsen uit de Morningstar-categorieën 'Aandelen Wereldwijd Large Cap Groei', 'Aandelen Wereldwijd Large Cap Waarde' en 'Aandelen Wereldwijd Large Cap Gemengd' in één groep gezet.
De genomineerden voor de award in deze groep (in alfabetische volgorde):
- Amundi International SICAV
- BL Global Equities
- DWS Top Dividende
Laat dit nu net fondsen zijn die gevolgd worden door mijn collega-analisten Thomas Lancereau in Frankrijk, Han de Vries in Nederland en Simon Nöth in Duitsland.
Via Thomas weet ik bijvoorbeeld dat het Amundi International SICAV fonds een uitgesproken waardestijl hanteert, in 2011 een aantal grote bets heeft genomen, waaronder een zware weging naar Japan, de fondsbeheerders in hun eigen fonds beleggen en de performance fee vorig jaar iets is aangepast.
Zo weet ik via Han dat de beheerders van BL Global Equities alleen beleggen in bedrijven die ze volledig kunnen begrijpen, waardoor de portefeuille bijvoorbeeld weinig financïële dienstverleners bevat. Deze strategie heeft tot op heden goed uitgepakt.
Tot slot wist Simon mij te vertellen dat fondsbeheerder Thomas Schüssler van DWS Top Dividende, dat met een rendement van 5,13 procent over kalenderjaar 2011 de door ons gehanteerde benchmark met maar liefst 7,6 procent wist te verslaan, zelf voor de meeste ideeën voor de portefeuille zorgt. Via hem weet ik ook dat Schüssler de filters in zijn beleggingsproces (dividendrendement, pay-out ratio en dividendgroei) niet dogmatisch toepast. Zo kocht hij bijvoorbeeld Intel en Microsoft in 2010, terwijl het dividendrendement van beide aandelen onder de beoogde 4 tot 4,5 procent lagen, maar Schüssler zette in op de waardering en het toekomstige dividendbeleid.
Toevallig hebben alledrie de fondsen een Bronze rating. Kortom, deze fondsen zijn volgens mijn (buitenlandse) collega-analisten de moeite waard om eens naar te kijken.
Morningstar Awards
Genomineerde beleggingsfondsen per categorie
Genomineerde beleggingsfondsen per fondshuis
Genomineerde fondshuizen