Dividendbeleggen is terug van weggeweest, zo blijkt uit het Global Equity Income Landscape rapport over 2023 dat Morningstar onlangs publiceerde. Nadat een tijdperk van historisch lage rentestanden groeiaandelen lang de sterren van de beursvloer had gemaakt, volgde de renaissance van een jarenlang vergeten, ondergewaardeerde en impopulaire beleggingsstijl.
Een ongekende reeks renteverhogingen door centrale banken sinds 2022 om de stijgende inflatie te bestrijden, zette dividendaandelen weer in de schijnwerpers. Terwijl de angst voor een recessie toenam, herontdekten beleggers het defensieve karakter en de betrouwbare inkomstenstroom die dividendstrategieën kunnen bieden.
Daardoor stond deze beleggingsstijl in 2022 en 2023 weer veel prominenter op de lens van fondsbeleggers. Zij investeerden in 2022 een recordbedrag van € 19,9 miljard in wereldwijde dividendstrategieën. In 2023 ging dat door, met een bovengemiddelde instroom tot aan eind oktober 2023.
Hoewel beleggers weer meer belangstelling hebben voor dividendstrategieën, is er een sterke voorkeur voor wereldwijde benaderingen. Terwijl wereldwijde dividendstrategieën een recordinstroom kenden, bleef de populariteit van regionale dividendstrategieën matig, waarbij vooral Europese en op het Verenigd Koninkrijk gerichte fondsen beleggers nog niet voor zich wisten te herwinnen. Een mogelijke reden hiervoor is dat een wereldwijde strategie portefeuillebeheerders in staat stelt te investeren in sectoren die voor regionale strategieën moeilijker toegankelijk zijn.
De technologiesector is een treffend voorbeeld, omdat verschillende in de VS gevestigde technologiebedrijven veel kenmerken vertonen waar dividendbeleggers naar op zoek zijn: gevestigde bedrijven, gezonde balansen en een hoge kasstroomgeneratie, gekoppeld aan een bovengemiddelde dividendgroei, maken deze bedrijven aantrekkelijke opties voor diversificatie, wat resulteert in een meer evenwichtige portefeuille waarin dividendrendement en dividendgroei worden gecombineerd.
Het domein van actief beheer
Hoewel het marktaandeel van passieve strategieën steeg van 1,6% aan het begin van 2013 tot 8,7% eind oktober 2023, blijft de wereldwijde dividendcategorie van Morningstar het domein van actief beheerde strategieën. De afgelopen 18 maanden hebben producten die een dividendindex volgen echter aan populariteit gewonnen, aangezien ze 21% van de netto-instroom in wereldwijde dividendfondsen hebben geabsorbeerd over deze periode.
Binnen de wereldwijde dividendcategorie is er sprake van een grote concentratie van beleggersgeld, waarbij de 10 grootste strategieën samen € 73,7 miljard aan activa beheren per eind oktober 2023, wat overeenkomt met een marktaandeel van 60%. DWS blijft een dividendgrootmacht, aangezien zijn vlaggenschipfonds, DWS Top Dividende, is uitgegroeid tot een kolos van € 21,2 miljard. Daarnaast heeft DWS Invest ESG Equity Income € 2,7 miljard aan activa opgebouwd, wat de belangstelling van beleggers voor duurzame dividendstrategieën onderstreept.
Echter, het commerciële succes van DWS Top Dividende heeft ook een keerzijde. Toenemende zorgen over de fondsomvang en wendbaarheid van de strategie tastte de convictie van de fondsanalisten van Morningstar aan, waardoor de Medalist Rating van de strategie neerwaarts werd bijgesteld waarbij de meeste fondsklassen een Neutral rating hebben.
Uitzonderlijk succesvol
Hoewel de dominantie van actief beheerde strategieën in schril contrast staat met andere categorieën waar beleggers steeds meer voor indexproducten hebben gekozen, laat de European Active/Passive Barometer van Morningstar zien dat actieve dividendstrategieën hun toegevoegde waarde hebben aangetoond. Het succes wordt gedefinieerd als het percentage actief beheerde fondsen dat de onderzochte periode heeft overleefd en beter heeft gepresteerd dan een mandje passieve concurrenten binnen hun Morningstar-categorie.
In het decennium dat eindigde in juni 2023 hadden slechts vier van de 43 geanalyseerde aandelencategorieën een succespercentage voor actieve managers van meer dan 50%, en met 61% waren actief beheerde fondsen in de wereldwijde dividendcategorie het meest succesvol.
Het succes van actief beheerde dividendstrategieën kan worden toegeschreven aan de manier waarop dividendrendement en dividendgroei worden gecombineerd, de toekomstgerichtheid in de aanpak, en de flexibiliteit bij het uitvoeren van de strategie.
Gouden combinatie
De indexen die gevolgd worden door passieve dividendfondsen rangschikken aandelen in het universum en bepalen hun portefeuillegewichten doorgaans op basis van hun dividendrendement. Het screenen op de hoogste dividendrendementen kan echter leiden tot aanzienlijke sectorconcentraties en verhoogt het risico op dividendverlagingen als de royale dividendrendementen onhoudbaar blijken.
Actief beheerde dividendfondsen vermijden vaak de aandelen met het hoogste rendement en combineren in plaats daarvan dividendrendement met dividendgroei om een robuustere en evenwichtigere portefeuille samen te stellen van complementaire dividendaandelen om het rendement door de cyclus heen te stabiliseren.
Vooruitkijkend
Een belangrijk voordeel van actief beheerde dividendfondsen is hun nadruk op toekomstgerichte fundamentele analyse om niet alleen het potentieel voor dividendgroei te beoordelen, maar nog belangrijker, om zorgvuldig de duurzaamheid van dividenden te onderzoeken. In plaats van alleen te vertrouwen op terugkijkende statistieken en de dividendhistorie van een bedrijf, verbetert het analyseren van de concurrentievoordelen, kasstroomgeneratie, winstgevendheid, balanskwaliteit en kapitaaldiscipline de robuustheid van het aandelenselectieproces en kan het helpen onhoudbare dividenden te vermijden.
Een ander voordeel ligt in het vermogen van portefeuillebeheerders om de potentiële impact van speciale situaties in te schatten en erop te reageren. Veranderingen in regelgeving, reorganisaties en andere bedrijfsveranderingen kunnen van invloed zijn op de fundamenten van een bedrijf, de bedrijfswaardering en het dividenduitkeringsbeleid.
Flexibiliteit
Actief beheerde dividendfondsen hebben doorgaans de mogelijkheid flexibeler te zijn in hun benadering dan passieve strategieën, wat resulteert in een breder beleggingsuniversum om uit te kiezen. Actief beheerde dividendfondsen kunnen ook pragmatischer omgaan met dividendverlagingen.
Terwijl actieve dividendfondsen vaak een minimum dividendrendement moeten genereren ten opzichte van de brede marktindex op portefeuilleniveau, geldt een dergelijke vereiste meestal niet op aandelenniveau. Hierdoor kunnen hoog renderende aandelen worden gecombineerd met aandelen die weinig of geen dividend uitkeren. Deze flexibiliteit stelt portefeuillebeheerders in staat om aandelen te overwegen die moeilijk toegankelijk zijn voor op dividendrendement gerichte strategieën, bijvoorbeeld wanneer een portefeuillebeheerder verwacht dat een bedrijf (opnieuw) zal beginnen met dividenduitkeringen.
Bovendien zijn actief beheerde dividendfondsen meestal niet verplicht om onmiddellijk te verkopen als een bedrijf zijn dividend verlaagt of volledig schrapt. D at is voor beleggers bij een economisch levensvatbaar bedrijf vaak het slechtste moment om het aandeel van de hand te doen. Actief beheerde dividendfondsen zijn bijvoorbeeld milder geweest voor bedrijven die hun dividend moesten verlagen of pauzeren tijdens de coronapandemie.
Sommige dividendverlagingen werden ingegeven door financiële noodzaak vanwege de economische neergang, maar andere werden gedaan uit voorzichtigheid en konden worden gezien als een dividend sabbatical, terwijl een andere groep bedrijven, met name de Europese banken, te maken kreeg met politieke druk om dividenduitkeringen uit te stellen. Niet alle dividendverlagingen zijn gelijk en slimme portefeuillebeheerders kunnen er hun voordeel mee doen.
