Charlie Munger heeft veel beleggers lessen over de waarde van praktisch, op fundamentele zaken gebaseerd beleggen – en hij deed dat met een wrange humor die zeer gemist zal worden. Zo herinnert Morningstar's Haywood Kelly zich Munger. Hij zet 12 beleggingslessen voor u op een rij die Munger en Buffett ons geleerd hebben. "Ik kan gemakkelijk een lijst maken met ideeën van Warren Buffett en zijn partner Charlie Munger bij Berkshire Hathaway die mijn eigen denken en dat van mijn collega-Buffett-adepten hier bij Morningstar hebben beïnvloed. Het moeilijke is om de lijst te beperken tot slechts twaalf. Maar hier gaan we."
1) Wees sceptisch over exotische financiële instrumenten
Buffett en Munger zijn consistente critici geweest van derivaten, catastrofeobligaties, cryptovaluta en andere vormen van financiële ‘innovatie’. De manier waarop ze Berkshire Hathaway runnen weerspiegelt deze voorzichtigheid. Het bedrijf opereert met zeer weinig schulden en een grote hoeveelheid cash als vangnet, een aanpak die van invloed is geweest op de manier waarop Morningstar zijn eigen balans beheert.
De sceptcis ten aanzien van de creativiteit van Wall Street op het gebied van de ontwikkeling van nieuwe producten heeft onze analisten door de jaren heen beïnvloed wanneer zij werden geconfronteerd met de nieuwste product van vermogensbeheerders of investeringsbanken die volgens hen uiteraard geweldig waren.
Een van mijn favoriete uitspraken van Buffett is: “Als je al een half uur poker speelt en je weet nog steeds niet wie de patsy is, dan ben jij de patsy.” Helaas zit de financiële sector boordevol spelers die je graag willen overhalen om het spel op hun voorwaarden te spelen, altijd met een flinke entreeprijs. Ik moet toegeven dat ik tot op de dag van vandaag nog nooit een optie heb gekocht of verkocht, een aandeel heb geshort, een triple-inverse-short ETF of 130/30 fonds heb gekocht, me met gestructureerde obligaties heb verdiept, of in een variabele lijfrente heb geïnvesteerd. Eenvoud is goed. Het verlaagt zeker de kosten.
2) Inflatie is een reden om Moats te prefereren
Tot 2022 was het veertig jaar lang gemakkelijk om de inflatie te negeren. Maar iedere student die Buffett bestudeert, weet dat inflatie in de jaren zeventig en begin jaren tachtig een regelmatig terugkerend onderwerp was bij hem. Wat hij toen benadrukte, was de moeilijkheid voor bedrijven, vooral die het meest blootgesteld zijn aan inflatoire kostendruk, om in een periode van hoge inflatie een fatsoenlijk rendement voor de aandeelhouders te behalen.
Maar weinig bedrijven – die met een sterke economische positie – zijn in staat om hun prijzen verhogen om de erosie van de koopkracht te compenseren. Dit onderliggende prijszettingsvermogen is één van de redenen waarom wij zo dol zijn op bedrijven met een Wide Moat. Ze zijn beter in staat om te weerstaan aan wat de macro-omgeving op hun pad brengt. Nu de inflatie weer wraak neemt, is het een goed moment om Buffetts ontnuchterende inflatiecommentaar opnieuw te lezen.
3) Volatiliteit is geen risico
Mijn oude baas bij Morningstar was een fan van Buffett en Munger, en de eerste woorden die ik ooit uit haar mond hoorde waren: “Beta is onzin.” Gezien het feit dat het schrijven van omvangrijke verzekeringspolissen een belangrijk onderdeel is van de activiteiten van Berkshire Hathaway, is het geen verrassing dat risico's een groot deel van de aandacht van Buffett en Munger hebben opgeslokt. Ze hebben een heel andere opvatting van risico dan academische financiën en de nadruk die wordt gelegd op maatstaven als bèta of standaarddeviatie. Financiële academici gebruiken graag volatiliteit als maatstaf voor risico (grotendeels omdat het zo gemakkelijk te meten is), maar dat heeft het perverse effect dat het impliceert dat een actief riskanter wordt als het in prijs daalt – precies het tegenovergestelde van hoe een rationele koper over een aandeel denkt. lagere prijs.
Risico, zegt Buffett, is de kans dat u permanent kapitaalverlies lijdt. Ik waardeer dat Buffett en Munger consequent de nadruk hebben gelegd op systeemrisico's en existentiële risico's – bijvoorbeeld het risico dat derivaten ervoor zorgen dat een reeks financiële instellingen met in elkaar grijpende risico's als een rij dominostenen omvalt, of het risico van een kernoorlog of biologische infectie. Als investeerders en burgers moeten we deze risico’s onderkennen en doen wat we kunnen om ze tot een minimum te beperken.
4) Integriteit is eenvoudig
Buffett zei de beroemde uitspraak tegen de werknemers van Salomon Brothers toen hij in 1991 het bedrijf ging leiden: ‘Verlies geld voor het bedrijf, en ik zal er begrip voor hebben. Als er ook maar een greintje reputatie voor het bedrijf verloren gaat, zal ik meedogenloos zijn.’ Hij stelde ook het volgende voor als leidraad voor gedrag: Als u het prettig zou vinden als uw handelingen gedetailleerd op de voorpagina van uw plaatselijke krant zouden worden beschreven, waar uw familie en vrienden het kunnen lezen, ga uw gang en doe dat. Bij Morningstar hebben we dit aangepast naar: Zou u het prettig vinden als dit op pagina C1 van The Wall Street Journal zou verschijnen?
5) Fondsbesturen zijn schoothondjes
Dat was de conclusie van Buffett in zijn klassieke brief uit 2002 aan de aandeelhouders, en het komt zeker overeen met wat Morningstar door de jaren heen heeft gezien. Ondanks hun expliciete rol als bewakers van fondsaandeelhouders, nemen fondsdirecteuren – zelfs onafhankelijke bestuurders – zelden weerstand tegen fondsbeheerders en stemmen ze bijna nooit voor het ontslaan van de fondsbeheerder. Buffett bekritiseerde raden van bestuur om dezelfde reden: hun cultuur van het afkeuren van wat management- of beloningsadviseurs hen voorlegden. Hij is zelfs kritisch geweest over zijn eigen prestaties als bestuurslid.
De les: zoek naar bestuursleden met zakelijke ervaring en 'skin in the game' in de vorm van betekenisvol eigenaarschap in het bedrijf waarop zij toezicht houden, maar verwacht zelfs dan niet te veel. Het belangrijkste is dat het managementteam en andere medewerkers integer zijn (zie vorig punt). Hopen dat een raad van bestuur, hoe onafhankelijk op papier ook, effectief toezicht kan houden op een managementteam is een droom.
6) Het is het oké om niets te doen
Buffett vergeleek beleggen met een honkbalspeler die wacht op een stevige worp – een mooie rechte bal door het hart van de plaat. Maar anders dan bij honkbal word je bij beleggen niet na drie slagen gecalld. Je kunt zoveel staanplaatsen voorbij laten vliegen als je wilt. Dit concept van geduld heeft de manier beïnvloed waarop we aandelen bij Morningstar beoordelen, in die zin dat we geen minimum aantal aandelen hebben dat we met 5 sterren moeten beoordelen; soms hebben we heel weinig aandelen die we aanbevelen.
In mijn eigen, persoonlijke portefeuille heb ik nooit de druk gevoeld om te roteren als ik me niet op mijn gemak voel. Het is prima om contant geld te laten opstapelen. Meestal zal er op een gegeven moment een marktcorrectie plaatsvinden om de prijzen weer naar een aantrekkelijk niveau te brengen.
7) Blijf leren
Zowel Buffett als Munger lezen altijd, en Munger benadrukt in het bijzonder het belang van wetenschap – inclusief begrip van evolutie – als essentieel voor het begrijpen van wat mensen drijft. Veel van mijn favoriete boeken waren aanbevelingen van Munger, waaronder Influence: The Psychology of Persuasion van Robert Cialdini, The Selfish Gene van Richard Dawkins, en Guns, Germs, and Steel van Jared Diamond.
Dergelijk eclecticisme heeft altijd de wervingsfilosofie bij Morningstar beïnvloed. We nemen veel liever iemand aan met intellectuele nieuwsgierigheid dan met een beperkte focus op financiën. Munger zei ooit: "Je zou verbaasd zijn hoeveel Warren leest – hoeveel ik lees. Mijn kinderen lachen mij uit. Ze denken dat ik een boek ben met een paar benen."
8) De markten zijn goed, maar niet perfect
Nadat ik economie had gestudeerd aan de Universiteit van Chicago, begon ik mijn professionele carrière met een vast vertrouwen in de wijsheid van de markten. Gelukkig (althans achteraf gezien) was mijn eerste taak het analyseren van Japanse aandelen, net toen de zeepbel in de Japanse activaprijzen, misschien wel de meest flagrante activaprijszeepbel in de geschiedenis, barstte. Het was een vroege les dat markten soms in de war raken – of beter gezegd, de mensen die markten vormen, in de war raken en gaan geloven dat bomen tot in de hemel groeien.
Het is nu amusant om er nu over na te denken, maar serieuze mensen aan het eind van de jaren tachtig en het begin van de jaren negentig verzonnen verhalen over waarom koers-winstverhoudingen van 80 of 90, die destijds gebruikelijk waren in Japan, redelijk waren, of adviseerden om 30% of 40% van een portefeuille aan Japanse aandelen omdat dat de optimale mix van risico en rendement bood. Als je Buffett leest en het soort boeken dat Buffett en Munger aanbevelen, begin je te internaliseren dat, hoewel markten doorgaans uitstekend werk leveren bij het toewijzen van kapitaal, ze slechts zo betrouwbaar zijn als de (onvolmaakte) mensen waaruit de markt bestaat.
9) Indexfondsen zijn een geweldige uitvinding
Dit lijkt misschien in tegenspraak met het vorige punt over imperfecte markten, maar dat is het in werkelijkheid niet. Markten kunnen soms in de war raken, maar het is nog steeds erg moeilijk om beter te presteren. Toen ik in 1991 bij Morningstar begon, leek het erop dat de enige fans van indexfondsen Jack Bogle, een paar universiteitsprofessoren en een handvol academisch ingestelde financiële adviseurs waren. Indexfondsen vormden een klein percentage van het totale fondsvermogen. My, hoe de dingen zijn veranderd. Je zou kunnen denken dat Buffett – de typische actieve belegger – een van de grootste tegenstanders van indexfondsen zou zijn geweest. Ik herinner me veel Morningstar-conferenties waarop actieve managers indexfondsen afdeden als on-Amerikaans of genoegen namen met middelmatigheid. De meeste van deze beheerders zijn trouwens al lang verdwenen.
Buffett heeft daarentegen voortdurend lovende kritieken geuit over indexfondsen als de beste manier voor de meeste beleggers om blootstelling aan de aandelenmarkt te verkrijgen. Hij heeft Bogle herhaaldelijk geprezen voor het lanceren van de indexrevolutie. Buffett liet zien dat je intellectueel gezien zowel actief als passief beleggen kunt omarmen – het is niet of/of.
10) Geen enkele goede belegger is ‘waarde’ of ‘groei’
Munger heeft er op beroemde wijze mee voor gezorgd dat Buffett verder is gegaan dan Ben Grahams sigarenpeuk-stijl van waardebeleggen (dat bestaat uit het zoeken naar aandelen waar nog een flinke trek in zit) en om grote bedrijven te omarmen – zelfs als dat betekent dat er hogere prijzen voor moeten worden betaald. Het belangrijkste inzicht is dat de waarde van elk bedrijf afhankelijk is van de groeivooruitzichten en van het vertrouwen dat men kan hebben dat de groei zich zal materialiseren.
Je moet een ‘waardebedrijf’ niet anders analyseren dan een ‘groeibedrijf’. Hoewel we het onderscheid tussen groei en waarde hebben gepopulariseerd met de Morningstar Style Box – en het is een nuttige afkorting om te zien aan wat voor soort bedrijven een bepaalde fondsbeheerder de voorkeur geeft – vanuit het perspectief van een aandelenbelegger, om waarde en groei als afzonderlijke beleggingen te beschouwen stijlen is een vergissing.
11) Wat het betekent om de geboorteloterij te winnen
De laatste twee lessen zijn van toepassing op het leven in het algemeen en niet alleen op het kleine hoekje van het leven waarin we investeren. Buffett heeft benadrukt hoe gelukkig hij was om geboren te worden in de Verenigde Staten en in die periode. Als hij in een andere tijd en plaats was geboren, zouden zijn enigszins gespecialiseerde talenten op het gebied van bedrijfsbeoordeling waardeloos zijn geweest. Hij noemde dit de geboorteloterij. Het is een goede herinnering voor ons allemaal aan de rol die geluk in ons leven heeft gespeeld. Als je dit leest, is de kans groot dat je behoorlijk veel geluk hebt gehad. Ik weet dat ik dat heb gedaan.
12) De sleutel tot geluk
De sleutel tot een gelukkig huwelijk is niet een mooie echtgenoot, slimme kinderen of een prettig gesprek. Nee, zeggen Buffett en Munger, de sleutel tot een gelukkig huwelijk is het vinden van iemand met lage verwachtingen.
Hetzelfde geldt voor het lezen van artikelen als deze; Ik hoop dat je erop hebt geklikt met voldoende lage verwachtingen. En hetzelfde geldt voor beleggingssucces. Ik maak er een gewoonte van om mentaal 30% af te snijden van wat mijn portefeuillewaarde ook is, simpelweg omdat er dingen gebeuren. Als ik dit stukje wijsheid generaliseer, zou ik willen suggereren dat lage verwachtingen vrijwel de beste manier zijn om ervoor te zorgen dat je op je sterfbed geen spijt krijgt. En ook de beste manier om niet teleurgesteld te zijn na de dood.
