Koffie is een van de aantrekkelijkste productcategorieën op de voedings- en drankjesmarkt wereldwijd. Dat vindt aandelenanalist Ioannis Pontikis van Morningstar althans en dit maakt van JDE Peet’s (JDEP) in zijn ogen een aanlokkelijk bedrijf. Want de koffie- en theegigant, die Nederlanders nog kennen als Douwe Egberts of DE uit de tijd van vóór de fusie met Mondelez, is na Nestle (NESN) de grootste koffie- en theeverkoper ter wereld.
Die aantrekkelijkheid zit ‘m vooral in het defensieve karakter van deze twee producten – en daarmee van het aandeel JDE Peet’s. Dat is analistentaal voor: ook in economisch slechte tijden blijven mensen gewoon koffie en thee drinken, waardoor de inkomsten redelijk stabiel zijn. En daar houden beleggers van, van zo’n gegarandeerde kasstroom, zeker in onzekere tijden.
Als je alleen bedrijven meetelt die voor honderd procent in de koffie en thee zitten en niks anders fabriceren of verkopen, is JDE Peet’s zelfs de grootste speler ter wereld. De cijfers zijn zonder meer indrukwekkend: sinds de fusie met Mondelez acht jaar geleden, en de overname van Peet’s Coffee vier jaar terug, is JDE Peet’s actief in meer dan honderd landen en voert het meer dan vijftig merken. Sommige daarvan worden maar in een paar landen verkocht, zoals Douwe Egberts in Nederland, andere overal – zoals L’Or Senseo en Ti Ora.
Als er zoveel positiefs te zeggen valt over JDE Peet’s, waarom heeft analist Pontikis dan recent zijn reële waarde per aandeel verlaagd? Hij verlaagde in mei de Fair Value, zoals de reële waarde in Morningstar-terminologie heet, van €36,50 naar €32,50. Dat heeft te maken met de verwachte hogere inflatie, en de daarmee samenhangende (lagere) winstmarge, legt de analist uit.
Weinig diversificatie
En ook al geldt JDE Peet’s als een defensief aandeel, net zoals bijvoorbeeld Ahold Delhaize (mensen blijven ook in tijden van economische malaise of zelfs recessie naar de supermarkt gaan), de onderneming herbergt ook risico’s in zich. Dat zit ‘m in het feit dat meer dan tachtig procent van zijn inkomsten afkomstig is uit de verkoop van koffie.
Van diversificatie is dus niet echt sprake en dat verhoogt op de lange termijn de kans dat het concern minder waard zal worden. Zeker als je het vergelijkt met soortgenoten van JDE Peet’s, zoals Nestle, die veel meer verschillende producten fabriceren en verkopen. Nestle heeft als marktleider ongeveer 25 procent van de wereldwijde koffiemarkt in handen; bij JDE Peet’s is dat ongeveer tien procent. Nestle’s positie is alleen maar sterker geworden sinds het partners werd met Starbucks en de twee een eeuwigdurende licentie-overeenkomst sloten.
Net als JDE Peet’s heeft Nestle natuurlijk ook last van de hoge inflatie, die een hapje uit zijn winstmarge neemt. Het Zwitserse voedingsmiddelenconcern heeft net als JDE Peet’s te maken met hogere kosten voor transport, energie en verpakkingsmaterialen. En tegen die hogere energierekening kan het zich niet altijd wapenen door middel van termijncontracten en hedgeproducten, zo bleek vorige zomer al uit een eerder rapport van analist Pontikis over Nestle.
Alles in het kwadraat
De concurrentievoordelen waarover Nestle beschikt, zijn in Pontikis’ ogen groter dan die van JDE Peet’s. Omdat Nestle actief is in verschillende productcategorieën, kan het bijvoorbeeld betere afspraken maken met supermarktketens over de hoeveelheid schapruimte die het krijgt – en de hoogte waarop zijn producten in de schappen staan. Op ooghoogte werkt het beste: zo vang je het snelst de aandacht van degene die boodschappen doet en verkoop je de meeste producten.
Hoe groter en gediversifieerder een voedingsmiddelenconcern is, des te beter de afspraken met retailers kunnen uitpakken. De onderlinge relatie is cruciaal: dankzij de zogeheten category captains die bij de Nestle’s van deze wereld werken, krijgen supermarkten toegang tot allerhande data waarmee ze hun voordeel kunnen doen, zo schrijft analist Pontikis.
Op basis van die data stelt de category captain bijvoorbeeld de optimale productmix samen die een supermarkt de hoogste inkomsten bezorgt en bedenkt hij promotie-acties om de verkoop van producten te stimuleren. Zo neemt hij de supermarkt veel werk uit handen en zorgt hij dat de kassa maximaal rinkelt.
Voor JDE Peet’s geldt dat zijn relatie met winkeliers prima is. Zijn koffie en thee staan lekker hoog in de schappen van supermarkten en is duurder dan gemiddeld, waardoor het ook meer oplevert onderaan de streep. Dat is een teken van merkkracht (wat onderdeel uitmaakt van de immateriële activa van een onderneming) en van de schaalvoordelen waarover JDE Peet’s beschikt vergeleken met kleinere koffie- en theeverkopers. En vergis je niet: op de koffie- en theemarkt barst het van de kleine spelers; het is een zeer gefragmenteerde markt, wat grote mogelijkheden biedt voor JDE Peet’s én Nestle.
Maar voor Nestle gelden al deze zaken in de overtreffende trap, waardoor het uiteindelijk grotere concurrentievoordelen heeft dan JDE Peet’s. Dat leidt tot een Wide Moat rating voor Nestle en een Narrow Moat voor JDE Peet’s. Daarbij drukt de Moat (Engels voor slotgracht) uit hoeveel water concurrenten moeten overbruggen voor ze het slot bereiken. Oftewel: voordat ze kunnen concurreren met het bedrijf dat in het kasteel huist. Hoe breder de slotgracht die overgezwommen moet worden, des te moeilijker het is voor een andere koffie- en theeverkoper om de kasteelbewoner van zijn troon te stoten.
JDE Peet’s ondergewaardeerd
Dit alles betekent echter niet dat aandelen Nestle een belegger per se meer opleveren, want op de beurs is Nestle momenteel duurder dan JDE Peet's. Voor Nestle geldt dat de Fair Value van 116 Zwitserse franken per aandeel dicht tegen de actuele beurskoers van 110 frank aanhikt. Daar zit dus maar weinig opwaarts potentieel in.
Bij JDE Peet’s ligt dat volgens analist Pontikis anders: dit aandeel is in zijn ogen wél ondergewaardeerd, met een Fair Value van €32,50 en een beurskoers van €27. Ook bij deze verlaagde Fair Value, die tot voor kort dus €36,50 bedroeg, is er procentueel nog wat meer opwaarts potentieel te vinden bij de Nederlandse koffiebrander dan bij Nestle.
