Beleggers hebben in hun zoektocht naar rendement misschien ook weinig keuze, want de rentes op overheidsobligaties blijven historisch laag terwijl institutionele beleggers zoals pensioenfondsen vaak een hoger rendement nastreven. Beheerders van obligatieportefeuilles voelen zich dan ook genoodzaakt een groter deel van hun fonds toe te wijzen aan obligaties met een lagere kredietwaardigheid.
Het hoeft niet te verrassen dat beleggers, geconfronteerd met een van de grootste economische schokken in de geschiedenis ten gevolge van de pandemie in het eerste kwartaal, massaal rommelkredieten verkochten. Echter, het vertrouwen onder beleggers keerde snel terug in april nadat de Federal Reserve haar stimuleringsplan bekendmaakte en aankondigde voor het eerst bedrijfsobligaties van hoge kredietwaardigheid aan te kopen. Regeringen overal ter wereld draaiden kort daarna de geldkraan open om een economische depressie te vermijden.
Dit was het groene licht voor beleggers om zich opnieuw op risicovollere beleggingen te storten ondanks een verwachte stijging van het aantal wanbetalers. High yield obligaties hebben de neiging op een vergelijkbare manier als aandelen te reageren op veranderingen in de marktomgeving, maar zijn veelal minder volatiel omdat hun coupons enigszins stabiliteit geven. Net als aandelen, maar in tegenstelling tot veiligere obligaties, zijn ze gevoeliger voor bedrijfsresultaten dan voor renteveranderingen. Binnen een obligatieportefeuille zorgen ze dan ook voor diversiteit.
Hoop op betere tijden
Het derde kwartaal begon sterk dankzij de hoop op een vaccin en beter dan verwachte bedrijfswinsten. Ondertussen gaf de Amerikaanse centrale bank te kennen de rente op 0 procent te houden, mogelijk tot 2023 en enkel in te grijpen wanneer de consumptiegoederen inflatie boven de 2 procent uitstijgt. Tijdens de zomer bereikten EU-lidstaten een akkoord over een herstelfonds met een omvang van 750 miljard euro. In september maakte het optimisme echter plaats voor bezorgdheid toen het aantal COVID-19 besmettingen weer begon te stijgen, de hoop op een nieuwe ronde Amerikaanse stimuleringsmaatregelen wegebde en de verkiezingskoorts in de Verenigde Staten toenam.
De ICE BofA US High Yield Index Option-Adjusted Spread die het eerste kwartaal nog afsloot op 877 basispunten, stond eind september op 550 basispunten, een daling van meer dan 300 basispunten waarvan 97 basispunten in de laatste drie maanden. De daling is opmerkelijk want tijdens de vorige recessie bereikten de spreads niet alleen een niveau van bijna 2.000 basispunten, de opwaartse trend duurde merkbaar langer.
De Europese high yield index volgde dezelfde beweging en de spread daalde tot 472 basispunten eind september, wat ongeveer overeenkomt met het tienjarig gemiddelde. Tijdens de euro-crisis steeg de index even boven de 1.000 basispunten. De BofA US High Yield Effective Yield bedroeg eind-september 5,8 procent, het Europese equivalent 4,0 procent.
De Morningstar Categorie Global High Yield Bonds liet in het derde kwartaal een negatief rendement van 0,2 procent zien en verloor over de eerste negen maanden van dit jaar 5,6 procent in euro. Over diezelfde periode, verloor de Bloomberg Barclays Global High Yield TR EUR Index respectievelijk 0,1 procent en 4,8 procent.
De Top 5
Voor de Top 5 van deze week kijken we naar beleggingsfondsen in de Morningstar Categorie Global High Yield Bond. Deze vijf fondsen hebben de beste prestatie laten zien op basis van het rendement over de eerste negen maanden van 2020.
Top 5 High Yield Obligaties