"Is dit nu alles wat ik aan rendement gemaakt heb?" Ik vermoed dat veel financieel adviseurs deze zin letterlijk of met gelijke woorden meer dan eens hebben gehoord wanneer ze met een belegger dien beleggingsportefeuille bespreken. De belegger verwacht van zijn of haar adviseur het financiële equivalent van een home run, en alles wat een adviseur probeert te doen is langzaam maar zeker de klant naar het volgende honk te begeleiden. Het advies wat jij als adviseur in belang van je klant geeft, lijkt soms zelfs van geen enkel belang te zijn voor de klant. Deze klant gelooft blijkbaar alleen maar in de major league wedstrijden met grote overwinningen om financieel succesvol te zijn.
Het is misschien ook niet vreemd dat sommige klanten een kantoor binnenstappen en een show van hun adviseur willen. Misschien hebben we als financiële sector dit ook wel wat aan ons zelf te danken met hoe we adverteerden. Of naar aanleiding van ons marketingverhaal. En dan zijn er altijd ook nog die goede vrienden van vrienden, die met grote verhalen en tips komen over hun succesvolle beleggingen, vaak zonder risico en met hoge rendementen. Wat het ook is, het resultaat is dat we als industrie met individuele beleggers te maken hebben die een erg vertekend beeld hebben gekregen over beleggen.
Ik heb zelf ook een goed voorbeeld meegemaakt enkele jaren geleden toen een klant mij belde. Deze belegger had een verhaal gelezen over een beleggingsportefeuille van een universiteit en wat een schitterend rendement deze gemaakt had in dat jaar. “Waarom doen wij niet zoals zij?” vroeg hij mij.
Even voor alle duidelijkheid, deze belegger was een erg intelligente en succesvolle jongen, die echt oprecht geloofde dat hij op dezelfde manier zou kunnen beleggen als een miljarden fonds. Hij zag geen verschil en was ervan overtuigd dezelfde strategie te volgen, die ver af stond van zijn beleggingsdoelstellingen. Maar toch, het klonk natuurlijk als het beste idee!
Het blijven uitleggen en beleggers op het juiste pad houden, blijft moeilijk maar is eigenlijk het belangrijkste wat adviseurs moeten doen. Ook al verwachten klanten dit (nog) niet. En het wordt een beetje tricky als we de suggestie wekken, om in honkbaltermen te blijven, dat de beleggers beter een small ball zouden spelen. Wanneer je small ball speelt, focus je niet op zeldzame, moeilijk te voorspellen grootste dingen die misschien ooit kunnen gebeuren. Maar je maakt kleine, relatief eenvoudig te herhalen bewegingen, waardoor je over langere tijd betere positieve resultaten boekt.
En dat maakt het allemaal moeilijk, want een belegger verwacht iets groots en met veel impact. Snel rijk in maar een paar stappen. En dat is mijn punt. De beleving van een belegger die een adviseur inschakelt, is om aanbevelingen en adviezen te geven die de belegger zelf misschien niet overziet of in kan schatten. En dan heb ik het niet eens over de verwachting dat adviseur altijd tips voor de beste aandelen zou hebben. Maar zonder hulp van een adviseur (of coach) staat die zelfde belegger in het wilde weg te slaan, zonder te begrijpen hoe de kansen er echt voor staan of zelfs als alle kansen negatief zijn.
De adviseur kan als gevolg hiervan ook wat angstig worden. Als beleggers constant zeggen “Is dit alles?”, hoe lang blijven ze dan beroep doen op die adviseur? En denkt die adviseur "Ik moet toch met meer spannende opties gaan komen, anders verlies ik straks die klant". Maar wat gebeurt er als die andere spannende dingen toch net anders lopen dan gedacht…
Het gaat misschien tegen je gevoel in, maar hoe saaier de beleving van mensen is rond hun beleggingen, zoveel beter de uiteindelijke resultaten zullen zijn. Ik ben er van overtuigd dat alles wat vandaag de dag gebeurt erg spannend is voor iedereen. Wat er gebeurt in de wereld, de rente, de beurzen en ook Griekenland. Maar ik twijfel echt of mensen zich gelukkig voelen met dit alles. En dat betekent dat we misschien toch, terug naar honkbal kijkend, beter small ball zouden spelen.
Als beleggers ook dit principe van small ball omarmen, wordt het eenvoudiger om de achtbaan van de financiële markten te doorstaan. Er is geen groot ding dat je beleggingen maakt of kraakt. Als je gefocussed blijft op je doelstellingen of als je elke maand constant wat geld kunt beleggen of sparen, en je zo nu en dan herbalanceert wanneer de markten hier aanleiding toe geven in je goed gespreide portefeuille. Je belegd vermogen in lijn brengen met je leven en wat je echt belangrijk vindt.
Al deze kleine acties zijn small balls in de grote beleggingswereld, maar ze leveren wel resultaat op. Als adviseurs echt de tijd nemen om klanten te helpen en te begeleiden, en beleggers begrijpen wat de voordelen zijn van deze small ball acties, zien beleggers het nut en de echte toegevoegde waarde van een adviseur. En dat is veel belangrijker en gaat veel verder dan alleen maar roepen dat je als belegger de markt kunt timen of weet welk aandeel iemand moet kopen om in te beleggen omdat het de volgende topper zal worden!
Disclaimer - Op verzoek van Morningstar schrijft Carl Richards over het gedrag van beleggers en over financieel advies. Deze columns helpen beleggers om betere beleggingsbeslissingen te maken. Richards is auteur van het recent verschenen boek ‘The One Page Financial Plan’ dat binnenkort eveneens verschijnt onder de titel 'Eenvoudig en slim omgaan met je geld' (vertaling Robert van Beek). Richards is ook auteur van het boek 'The Behavior Gap: Simple Ways to Stop Doing Dumb Things with Money' ('Doe niet langer domme dingen met je geld') en levert bijdragen aan The New York Times en Morningstar Advisor.
