Het gebeurt regelmatig dat een fondsbeheerder vertrekt en het beheer van zijn fonds overdraagt aan een opvolger. Hoewel het fonds nog steeds dezelfde naam heeft en dezelfde doelstelling nastreeft, kan de manier van portefeuillebeheer drastisch veranderen wanneer iemand anders aan de touwtjes trekt. Voor beleggers is het aantreden van een nieuwe beheerder dan ook een teken dat zij extra alert moeten zijn op veranderingen in de portefeuille. Beleggers kunnen namelijk geconfronteerd worden met een heel ander fonds dan zij in eerste instantie hebben aangekocht.
Dit was het geval bij Fidelity World Fund. Beleggingsveteraan Richard Skelt stond van 1996 tot aan januari 2014 aan het roer van dit wereldwijde aandelenfonds. Hij ging in 2014 na een carrière van 23 jaar bij Fidelity met pensioen. Het beheer werd overgedragen aan een interim-team, maar vanaf juni 2014 is Jeremy Podger (foto) de beheerder van dit fonds. Fidelity gaf bij het vertrek van Skelt nog aan dat dit verder geen verandering betekende voor het fonds of de stijl waarin het werd beheerd. Voor de periode onder het interim-beheerteam geldt dit misschien nog wel, maar Fidelity World is een voorbeeld van een fonds dat na het vertrek van de beheerder weldegelijk een gedaanteverwisseling heeft ondergaan.
Dat de nieuw aangetreden Podger er niet voor terugdeinst om een portefeuille flink onder handen te nemen en drastische wijzigingen door te voeren, liet hij al eerder zien. Toen hij in maart 2012 overkwam van Threadneedle en bij Fidelity nieuw elan moest brengen in het destijds kwakkelende Fidelity Global Special Situations Fund, had hij in de eerste zes maanden 60 procent van de portefeuille gedraaid.
Bij Fidelity World heeft Podger ook duidelijk zijn eigen stempel op het fonds gedrukt. Onder Skelt werd het fonds meer top-down beheerd, waarbij regio-allocaties belangrijk waren. Podger ziet veel meer in het creëren van alpha via aandelenselecties. Hierdoor bracht hij het aantal aandelenposities van meer dan 1000 terug naar 84. Onder Podger verdubbelde de weging in Amerikaanse aandelen van 30 procent naar 60 procent, terwijl de inzet op Europese aandelen halveerde en Azië een serieuzere rol in de portefeuille ging spelen.
Volgens Podger sloot deze positionering goed aan op de algemene positieve visie binnen Fidelity op de Verenigde Staten. Op sectorniveau werden posities in industrie, defensieve consumentengoederen en basismaterialen sterk afgebouwd. De opbrengst werd geïnvesteerd in gezondheidszorg, IT en energie. Ten slotte is het fonds zich onder Podger nog meer gaan richten op large caps, wat betekende dat de weging in mid caps werd afgebouwd en small caps helemaal werden verkocht. Het opvallende is dat de wijzigingen allemaal rigoureus zijn uitgevoerd, direct in de maand dat Podger aantrad. De wijzigingen zijn in de onderstaande figuren weergegeven.
Het probleem voor beleggers is dat door dergelijke wijzigingen het karakter van een beleggingsfonds radicaal verandert. Beleggers moeten zich dan ook de vraag stellen of het fonds in de nieuwe stijl nog wel past in hun eigen portefeuille. De sterke verandering in regioblootstelling van dit fonds kan bijvoorbeeld leiden tot een ongewenste inzet op Amerikaanse aandelen. Hetzelfde geldt voor de sectorallocaties. U moet als belegger uw portefeuille op totaalniveau bekijken, waardoor een verandering in één van de onderliggende componenten een effect kan hebben op de totale portefeuille. Zo voorkomt u dat uw eigen portefeuille een ongewenste gedaanteverwisseling ondergaat.
Bekijk ook de analyse van Fidelity World Fund >
Lees ook
De fondsbeheerder vertrekt: rode vlag of niet