Als Nederlander die drie jaar in Brussel heeft gewoond en gewerkt, en zelfs via zijn deels Schotse roots ook nog een paar druppels Belgisch bloed heeft, kan ik met recht zeggen dat ik beide landen redelijk goed ken.
Al werkende aan de gisteren door ons gepubliceerde Global Investor Experience Survey 2013 werd ik nog eens met mijn neus op de feiten gedrukt. Beide landen verschillen echt hemelsbreed! Ik heb het hier niet over de verschillen in cultuur, gastronomie, wegdek en taal, maar over de ervaringen van fondsbeleggers in beide landen.
Pak een tas koffie, eh sorry voor de Nederlanders: een kop koffie, en ga er eens goed voor zitten.
Belastingen
Waar in België alleen het inkomen uit beleggingen wordt belast, maar het kapitaal verder niet wordt aangetast, leidt de vermogensrendementsheffing in Nederland over het algemeen tot hogere lasten. Op basis van een hypothetische portefefeuille ter waarde van een equivalent van USD 100.000 (bestaande uit 60 procent aandelen en 40 procent obligaties) van een getrouwd stel met een horizon van 5 jaar en een gemiddeld rendement van 6.29 procent houdt het Belgische koppel USD 131.671 over en het Nederlandse stel slechts USD 128.761. Een minnetje voor de Nederlnadse fondsbelegger. Dit is een redelijk marginaal verschil.
Fondskeuze
De grote verschillen zitten hem echter op het terrein van openheid en breedte van fondskeuzen. Waar in Nederland een breed palet aan fondsen via een brede range aan kanalen verkrijgbaar is, is het aantal afzetkanalen in België wat beperkter en krijgt de Belgische fondsbelegger nog grotendeels huisfondsen aangeboden. Een minnetje voor de Belgische belegger.
Bekendheid fondsmanager
Een ander groot verschil is dat in Nederland fondshuizen over het algemeen redelijk transparant zijn als het gaat om de naam van de fondsmanager. Deze is vrijwel altijd op de website van een fondshuis te vinden. In België uan je zoeken tot je een ons weegt maar de namen zijn simpelweg niet te vinden (zoals in veel landen overigens).
Best practices
Met in het achterhoofd het doel van ons onderzoek, namelijk een dialoog op gang te brengen over de ‘best practices’, kan er maar één conclusie zijn: in Nederland de belastingen omlaag en in België het aanbod en transparantie omhoog. Goede uitruil lijkt me.